ไปดูเค้าทำทิปที่อเมริกากันครับ

ที่มาจากเว็บ http://americanfixedgear.com/ แปลเอง

เต็มวันของเราครั้งแรกในเดนเวอร์ยังเป็นวันครบรอบหนึ่งปีราคา Jonและฉันดังนั้นหากมีเป็นไปได้วันนั้นเราก็ออกไปและกดขึ้นไปเมืองใดกจะเป็นที่หนึ่ง เราเริ่มต้นกับน้ำชาที่ SaintMarksคาเฟ่

แล้วก็สำหรับอาหารเช้าที่ชาร์ลีบราวน์ของบาร์ดีงามจริงๆที่อยู่บนชั้นล่างของโรงแรมที่อยู่อาศัยมาตรา 8 Kerouac ชัดเจนใช้เวลามากเวลาที่บาร์และอาศัยอยู่ในโรงแรมเมื่อเขาถูก Denver, เช่นเขามีความสัมพันธ์กับสาวเสิร์ฟจาก CB ของ ยังไงก็ตามเราก็หวังว่าจะได้คะแนนในหมูสับเสียชื่อและอาหารเช้าไข่ แต่วันหยุดสุดสัปดาห์พิเศษดังนั้นพวกเราก็ออกจากโชค เซิร์ฟเวอร์ของเราเป็นผู้ชายที่น่ากลัวแม้ว่าและเขายังไปในและการตรวจสอบเพื่อดูว่ามีวิธีครัวอาจแกว่งที่มันให้เรา ๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รับลูกหมูที่ให้เราเขาก็บอกเราเกี่ยวกับชั่วโมงความสุขศุกร์บ่ายด้วยปีกของมันร้อนฟรี (อร่อย)และย่างหมู (แม้จะอร่อยมากขึ้น) Scotty ร่วมงานกับเราหลังจากที่ในขณะที่น้อยและเรานั่งรอบ ๆ สักพักอีกต่อไปจนกว่าเขาจะได้พบกับลูซี่

หลังอาหารเช้าเราก็ลงไปติดตาม Shack เพื่อดูว่าเราจะสามารถใช้เป็นเพื่อนเก่ามากบางส่วนของ Jon ของ ฉันได้พบหนึ่งในเจ้าของร้านค้า,เจเรมี แต่อื่น ๆ ที่กำลังออกทัวร์เช่นกัน เราแขวนรอบ ๆ ร้านสำหรับบิตได้พบปะผู้คนมากน้อยและพูดคุยเกี่ยวกับฟิกเกียร์และการเดินทางของเรา

อาหารกลางวันและ brews ภายในประเทศไทยมีการเรียกชื่อของเรา แต่เพื่อเราจะกำหนดกลับออกไปดูรายละเอียดเพิ่มเติมของเดนเวอร์ ตั้งแต่ doesn Flying Dog, AOT มีสถานที่ในเมืองอีกต่อไปแล้วเรามุ่งหน้าไปยัง Breckenridge เป็นจุดแรกของเรา ฉันมี Agave ข้าวสาลี, Jon พยายาม pilsner ทั้งสองได้อร่อยและขณะที่มันล่อใจที่จะนั่งที่นั่นและหลงระเริงในพวกเขาทั้งหมดก็ยังคงมีจำนวนมากที่มีสถานที่อื่น ๆ เพื่อดูเราตีขึ้นแตะ Falling Rock House (75 + เมื่อแตะ, 130 + บรรจุขวด) และนั่งสำหรับน้อยจ้องมองที่สองสามพันขวดที่ผนังเส้น ถ้ามีสถานที่ที่เราอาจพบว่าหายไปขึ้นที่ชั่วโมง, มันจะเป็นแบบนี้ แต่ก็ยังคงต้องทำวันที่ เมื่อเราซ้ายจอนต้องการที่จะแสดงให้ฉัน Denver, skatepark AOS สาธารณะซึ่งเป็นหนึ่งในเด่นชัดอร่อยที่สุดและใหญ่ที่สุดของชนิดในประเทศ AOS มันก็ฟรีทั้งหมด, ทุกสิ่งที่คุณต้องทำคือการเดินขึ้น เราดูเด็กบางขันไปรอบ ๆ และมีความสนุกสนาน แต่เป็นโชคดีของเราได้เกือบทุกวันถูกพายุพัดใน (อย่างน้อยเรา weren, AOT ออกในกลางไม่มีที่ไหนเลยสำหรับหนึ่งครั้ง) ตั้งแต่ skatepark เป็นเพียงการหยุดระหว่างทางไปโอปอลสำหรับนักฆ่าชั่วโมงของพวกเขามีความสุขและอาหารเย็นวันครบรอบปีของเราที่เราตัดสินใจที่จะไปในทิศทางที่ลดลง เราได้มีสิทธิตามที่พวกเขาเปิดสำหรับอาหารค่ำ / ชั่วโมงความสุขเริ่มต้นและจุดเอาขึ้นโดยหน้าต่างดูฝนตกในขณะที่เราผ่อนคลาย บริการดีและอาหารที่น่ากลัวและก่อนที่เราจะรู้ว่ามันมีความสุขชั่วโมงถูกกว่าและเราก็รู้สึกผลของวันที่ผ่อนปรน Miriam ที่เรียกกันว่าในที่สุดเราก็มีตัวเราร่วมกันเพื่อตรงไปที่สถานที่ที่เธอ แต่ประมาณครึ่งหนึ่งมีการเริ่มต้นหิวอีกครั้งเพื่อให้เราหยุดในที่รถตุ๊กตุ๊ก (Jon มีความอยากตลอดทั้งวันและทำอาหารไทย wraps เมาดีกว่าข้าวปั้น) เราได้ Miriam, AOS และเตะมันสักพักจนกว่าเราจะทำให้เขาวิ่งกลับออกไปรับสิ่งที่เราจาก Scotty, AOS และคว้าสิ่งจำเป็นบาง 7-11 ฉันผ่านการออกในขณะที่เขาไปและเมื่อเขาได้กลับออกมามันเป็นไฟในการแยกที่สองในขณะที่เราทั้งคู่เหนื่อยจากวันแรกยาว, ยอดเยี่ยมในเดนเวอร์ วันที่สองได้สนุกยาวเปียกหนึ่ง เราไป Elitch สวนสนุก / สวนน้ำขวาตรงกลางของเมือง ไอที WAS AWESOME สิ่งแรกที่เราไม่ได้นั่ง Minderaser และความรักของฉันของ rollercoasters กลับมาทันที หลังจากที่ได้รับการ Halfpipe แล้ว Twister 2 มีบางครั้งที่ห้างสรรพสินค้าและอาหารกลางวันได้แล้วเรามุ่งหน้าสู่ด้านน้ำ, ขี่สไลด์บางส่วนและ lounged รอบในน้ำ

อาหารและเครื่องดื่มหนักแข็งทำคืนสั้นแม้ว่าและครั้งเดียวอาหารก็เริ่มที่จะชำระเราข้ามออกไปในเมืองในความกรุณาใช้มันง่ายที่ Miriam ของเราทำมันในวันเสาร์ที่แม้ว่าและใช้เวลาช่วงระยะการเดินทางผ่านพื้นที่ของเมืองที่ฉันมีไม่ได้ไปยัง เรามุ่งหน้าสู่ไฮแลนด์ที่จะมองหาอื่นของเพื่อนเก่าของจอนที่น่าเสียดายที่เราไม่เคยเจอ ในระหว่างการค้นหาคำว่าพวกเราจะได้จากแอนดรูเกี่ยวกับศิลปะการแสดงกับไวน์ฟรีดังนั้นเราจึงตัดสินใจที่จะตรงไปในทิศทางที่ ระหว่างทางที่เรามาในคนขี่ 36unicycle"

แสดงสำหรับเราอย่างน้อยได้มากเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าสังคมกว่าศิลปะโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะพวกเรามาถึงก่อนที่จะเริ่มปิด ทุกคนแขวนออกสักพักแล้วเริ่มหลงออกไปทำสิ่งอื่น ๆ แอนดรูและเพื่อนของเขาเชิญเราหันหลังกลับไปสถานที่ที่เขาได้ออกไปเที่ยวอีกครั้ง แต่เราไม่ได้มีโอกาสจริงๆใช้เวลากับ Miriam ยังดังนั้นเราจึงหันหลังกลับไปสู่สถานที่ที่เธออีกครั้ง ในทางกลับ แต่เราได้รับข้อความจาก Scotty บอกว่าถ้าเราอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงแล้วเราควรหยุดเพื่อไม่กี่ เราคิดแขวนทำไมไม่ออกกับเขา, ลูซี่และบางส่วนของเพื่อนร่วมห้องเพื่อน / เบียร์ของพวกเขาเริ่มแห้งขอดในขณะที่น้อยหลังจากที่เราพบขึ้นเพื่อ Jon เสนอให้ไปรับเพิ่มเติมบางส่วนเขาและ Scotty ได้รับการพูดถึง PAC ของเราดังนั้น Scotty แตกท้าทายว่าถ้า Jon สามารถบรรจุและดำเนินการสอง 30 ชุดในแพคแล้วเขาจะจ่ายสำหรับมัน คืนได้แล้วกลายเป็นหนึ่งนานสำหรับเราและเรายังคงต้องใช้เวลากับ Miriam ดังนั้นครึ่งหนึ่งเกี่ยวกับการเป็นครั้งแรกวันที่ 30 เราต้องแยก เราใช้เวลาส่วนที่เหลือของคืนห้อยออกกลับไปที่อพาร์ทเม้นกับ Miriam และเพื่อนของเธอ อาทิตย์จะเป็นวันสุดท้ายของเราเต็มในเดนเวอร์และวันไปจนดูแลธุรกิจบาง หลังจากนอนหลับปิดความสนุกสนานในคืนก่อนของเรามุ่งหน้าลงเพื่อไซเคิลนักวิเคราะห์, ร้านที่ Scotty งาน ฉันต้องการที่จะรับสายใหม่ก่อนที่เราจะมุ่งหน้าทางทิศตะวันตกเป็นภูเขาและ Scotty ยังได้แนะนำว่าเราเข้ามาและแสดงให้เจ้านายของเขากระเป๋าของเรา เราแขวนออกมาที่ร้านเพื่อปิดที่ผ่านมาน้อย, ยิงอึ เราก็กลับไปที่บ้านและกินอาหารเย็นกับ Miriam, และได้พร้อมที่จะตีถนนในตอนเช้า

Day 27- Idaho Springs, CO

โพสต์ : 24 สิงหาคม 2010 โดยจอนและ nikolในโคโลราโด

ออกจากเดนเวอร์ได้ยากหลังจากสัปดาห์แห่งการพักผ่อนสนุกสนานและขี่รอบเมืองจริง แต่ถนนถูกโทรและงบประมาณของเราได้รับการยืดจากทั้งหมดของ indulging ดังนั้นจึงเป็นเวลาที่จะดำเนินการใน
ฝนที่ได้รับดังต่อไปนี้เราตั้งแต่เข้ามาใหม่เม็กซิโกมี abated ระหว่างการเข้าพักของเราในเดนเวอร์ แต่เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งวันที่พวกเราซ้าย โดยทั่วไปมันเป็นสีเทาและซิบๆและทำสำหรับปีนที่น่ารำคาญมากออกไปนอกเมืองลมมีผู้กระทำผิดจริงในการชะลอตัวลงนั่ง - ถ้ามีสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่สามารถยืนอย่างก็ลมขัดขวางแข็งแกร่งเมื่อไม่มีไหล่จริงที่จะนั่งบน
มีบาง downhills ยอดเยี่ยมเมื่อเราเริ่มต้นใช้งานต่อไปจากเมือง แต่รวมถึงการทำเครื่องหมาย 6% เกรดคือ



ทันทีที่เราเสร็จขึ้นน่ากลัวที่สุดของ downhills ที่เราพบในวันนั้นเราได้กระโดดเข้าสู่เส้นทางจักรยานที่จะพาเราตลอดทางเข้าเมืองถัดไป เส้นทางที่น่ากลัว - มันเป็นสวยงาม, ลูกพี่ลูกน้องดื้อด้านของ Platte RiverTrail ที่เราเอาในทางลงในเดนเวอร์ เล็กน้อยคงน้อย, รกมากขึ้น แต่อย่างสมบูรณ์ทั้งทางว่างเปล่า

เราทำให้มันเป็นนอกเมืองของสิทธิ Idaho Springs เป็นเม็ดฝนสองสามตัวแรกเริ่มที่จะตีเรา เรา ducked ลงในสถานีบริการน้ำมันและจอนถามที่เราจะสามารถหาบางอย่างดี, ราคาถูก, อาหารพื้นเมือง นี่น่าจะเป็นคำถามที่จะนำเราไปยังที่ประชุมหนึ่งของคน coolestฉันเคยได้เจอไบรอัน เขาบอกเราจะตีขึ้น Mangia!, ร้านอาหารอิตาเลียนที่ซึ่งเขาทำงานเป็นผู้ปรุงอาหาร เรามุ่งหน้าลงเป็นแบบนั้น แต่ detoured ไปที่ร้านจักรยานก่อนรับประทานอาหาร ร้านถูกปิดเพื่อให้เราแขวนออกนาทีก่อนที่จะกลับไปร้านอาหาร

ในขณะที่ห้อยออก, Brian popped ขึ้นอีกครั้งและเราได้พูดคุยเพิ่มเติมในเชิงลึกกับเขาเกี่ยวกับการเดินทางและสิ่งที่เราได้ถึง เขาเสนอเราสถานที่เพื่อความผิดพลาดในคืนซึ่งสิ้นสุดที่ถือผลประโยชน์อื่นที่ซ่อนอยู่ก็จะให้โอกาสที่จะปีนจอน Mt อีแวนส์ (ซึ่งเป็นถนนปูสูงสุดในอเมริกาที่นำไปสู่ด้านบนสุดของยอด 14,000 ฟุต) บ้านของไบรอันเป็นเพียงขึ้นถนนจาก Echo Lake, ทางเข้าภูเขา ถนนอีแวนส์ พวกเราคิดว่าเขาได้พลาดโอกาสเมื่อเราซ้าย Denver, และนี่มันก็, อักษรตกในตักของเขา เรารับการยอมรับและไบรอันบอกให้เรารีบลงไป Mangia!ชั่วโมงความสุขและว่าเขาจะเห็นเราในบิต

อาหารของเราอร่อยดีและถูกต้องตามที่เราเสร็จขึ้นมีไบรอันอีกครั้งพร้อมที่จะไปเป็นเพื่อนเราไปที่บ้านเชิงเขาของเขาเขาอาศัยอยู่ที่ไหนสักแห่งมากกว่า 10,000 ฟุตในระดับความสูงสูงขึ้นเพื่อให้คุณสามารถเห็นDenver ในเวลากลางคืนเมื่อเมืองคือ สว่างขึ้น ขี่ขึ้นภูเขาเพื่อไปยังสถานที่ของเขาถูกระเบิด ภูเขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็วในทุกด้านและมีหลักฐานแม้กระทั่งการเพลาการทำเหมืองเก่าในบางสถานที่ นอกจากนี้เรายังได้เห็นนี้

ขึ้นที่บ้านเราได้เจอะภรรยาของเฉินหลงของเขาและสามสุนัข : แอนดรู,Berkman และ Chloe เราแขวนออกมาสักพักแล้วเพื่อนบ้านมามากกว่าดังนั้นเราจึงมุ่งหน้าไปยังสถานที่ซึ่งยิ่งขึ้นไปบนภูเขาของเขา เมื่อเราได้ไปอยู่ที่นั่นเราได้เจอะบีกเกอร์, นกแก้วมากเสียง (และเก่า) แต่น่าเสียดายที่ไม่มีภาพของฉันออกมา แต่ให้ฉันบอกยาเขาเป็นบีบแตรฉันแขวนออกกับเขามาเป็นเวลานานมีระเบิดฟังเขาพูด ในบางส่วนท่ามกลางห้อยออกรูปภาพได้หายไป แต่พวกเขาได้หายไปด้วยเหตุผลบางอย่าง
การต้อนรับและรุนแรงเพิ่มขึ้นในระดับความสูงจริงๆไม่ทราบจำนวนฉันและจอนต้องใช้ส่วนที่เหลือถ้าเขาจะเอาชนะเขาในวันต่อไปเราห่อมันขึ้นและก็กลับลงไปที่ไบรอันและเฉินหลง, และความล้มเหลวออกบนโซฟา จะได้รับวันที่น่ากลัวอย่างไม่คาดคิด

Mt. Evans – 14,130 Ft.

โพสต์ : 25 สิงหาคม 2010 โดยจอนและ nikolในโคโลราโด

ผมจำไม่ได้ว่าวันที่ แต่ก็เป็นช่วงเช้าของสิ่งที่จะเป็นวันที่ 28 ของเราเนื่องจากเราซ้าย Austin ฉันตื่นนอน แต่เช้ารู้ว่าเรายังคงมีให้ออกจากIdaho Springs ว่าตอนบ่ายหลังจากเสร็จสิ้นการผจญภัยเดี่ยวของฉันNikol มีช่วงเวลาที่ยากได้รับการขึ้นตามปกติ เธอได้รับการวางแผนการใช้คอมพิวเตอร์ในการทำงานของไบรอันในเว็บไซต์ขณะที่ฉันถูกออกเรากินอาหารเช้ามีกาแฟเล็ก ๆ และได้บรรจุเรื่องของเราขึ้น ไบรอันต้องไปลงไปในเมืองเพื่อเปิดยืนสุนัขของเขาร้อนดังนั้น Nikol ตัดสินใจที่จะไปกับเขาและฉันก็จะมุ่งตรงกลับลงไป Idaho Springs หลังจากปีนอีแวนส์ ผมออกมามากที่สุดของเกียร์ของฉันกับพวกเขาและเดินออกจากราคาตามบัญชีเครื่องมือกระเป๋า, ถุงน้ำของฉันและแจ็กเก็ตในกระเป๋าของผม

ถนนขึ้นภูเขา อีแวนส์เริ่มใกล้ Echo Lake ที่ 10,600 ฟุต จากนั้นมันคือ 15 กิโลเมตรและเดินเท้าไต่ไปประชุมสุดยอด 3,530 จากสถานีทางเข้าปีนขึ้นต้นด้วย switchbacks ผ่านป่าเทือกเขาสูงชัน ผมเริ่มกังวลฉันอยู่บนหัวของฉันเป็นฉันเริ่มต้นใช้งาน winded ดังนั้นในช่วงต้นของ เวลาประมาณ 3 กิโลเมตรที่คุณจะเริ่มแตกออกด้านบนบรรทัดต้นไม้และเห็นบางส่วนของถนนข้างหน้า

ถนนหันกลับเหนือรอบเนินดินขนาดใหญ่และเปิดมุมมองของยอดเขาในRocky Mountain National Park ออกในระยะทาง

จากที่นี่มีเกี่ยวกับไมล์ของเกรดสูงชันอื่นก่อนที่จะเริ่มผ่อนคลายเล็กน้อย

แต่ละครั้งแรกห้าห่างเฉลี่ยระหว่าง 5% และ 6% เกรด โดยจุดนี้ฉันได้อยู่แล้วปีน 1,500 ฟุตและผมรู้สึกว่ามีการสูญเสียที่แท้จริงของลมหายใจ ถัดไป 4 ไมล์เรียบจากบิตที่มีเกรดเฉลี่ยตั้งแต่เป็นเพียง 1.2% ถึง 4.8% ในขณะที่คุณวิธีการประชุมสุดยอดเลคมีแม้ลดลงเล็กน้อยในระดับความสูงฉันหยุดที่นี่จะจับลมหายใจของฉัน (ข้อมูล ณ วันที่ดีที่สุดเพียงหนึ่งสามารถที่ต่ำกว่า 13,000 ฟุต) ก่อนที่จะผลักดันสุดท้ายไปด้านบน

ฉันได้น้อยกว่า 6 ไมล์ซ้ายไปสุดถนน กิโลเมตรแรกที่ผ่านมาเฉลี่ยทะเลสาบ 2.4% เท่านั้นและฉันรู้สึกว่าสวยดีเกี่ยวกับการตกแต่งปีนอย่างไรก็ตามแต่ละกิโลเมตรหลังจากที่ได้รับชันและชัน ผมเคยต่อสู้ลมตั้งแต่ผมได้ออกจากต้นไม้ แต่ตอนนี้มันเริ่มที่จะรับ ประมาณการที่ดีที่สุดของฉันจะว่าพวกเขาถือข้างต้นคง 20mph กับลมบ่อยของ30-35 ด้วย 2 ไมล์ขึ้นไปคุณมารอบด้านหลังของจุดสูงสุดและมุมมองที่น่าตื่นตาตื่นใจใต้เปิดขึ้น

จากที่นี่คุณต้องปีนชุดของ switchbacks สูงชันขึ้นหน้าภาคใต้ ลมเป่าจากตะวันตกจะยังแข็งแกร่งในขณะนี้ กล้ามเนื้อของฉันได้รับเจ็บและปอดของฉันไม่สามารถได้รับออกซิเจนมากพอสำหรับพวกเขาในการกู้คืนแล้วฉันมารอบถนนรูปโค้งตัวแรกและ headwind หันไป tailwind และภาคปฏิบัติ swooped ฉันไปจนถึงเลี้ยวถัดไป และ headwinds แล้วเพิ่มเติม ที่ช่วงเวลามันรู้สึกเหมือนกับว่าผมกับการผลักดันและไม่ไปไหนทั้งนั้น ไปมาเช่นนี้หลายครั้งและฉันเกือบที่ด้านบน roadie หนุ่มที่ผ่านไปฉันกลับไปเมื่อผมกำลังภาพก่อนหน้าขณะนี้อยู่ในเชื้อสายของเขา เขากรีดร้องลงจากภูเขาและกล่าวว่า"Thats ร่วมเพศอย่างไม่น่าเชื่อคน"เป็นฉันอย่างอ่อนกำลังพยายามที่จะเสร็จสิ้นปีน เพียงแค่ไม่กี่ร้อยฟุตที่ส่วนท้ายของถนนผมก็มองกลับลงไปในทุกที่หนีบผมเปลี่ยนฉันเพิ่งมาถึงและเริ่มคิดเกี่ยวกับเชื้อสาย brakeless

กดหนึ่งครั้งสุดท้ายและฉันถูกที่สุดในลานจอดรถที่ 14,130 ฟุตเหนือระดับน้ำทะเล (สูงสุดที่เกิดขึ้นจริงเป็นอีก 134 ฟุตขึ้นไปบนเส้นทาง.) ผมถามคนแปลกหน้าเพื่อถ่ายภาพของฉัน

ผมหมดแรงและเป็นที่แช่แข็งที่ด้านบนของภูเขาที่ ฉันโยนบนเสื้อกันฝนของฉันเพื่อป้องกันลมและอบอุ่นตัวเองขึ้นเล็กน้อย ผมยังหวังว่ามันจะมีบางส่วนของผลร่มชูชีพในทางกลับลง ฉันพลิกล้อฟันเฟืองของฉันรอบจาก 18t ผมใช้สำหรับปีนกลับไป 15t ในด้านอื่น ๆ ฉันกินแครอทฉันได้บรรจุสำหรับอาหารว่าง ฉันก็หวังจะมีอยู่ได้อีกต่อไป แต่มีลมได้โหดและผมก็ไม่รู้สึกว่ามือหรือเท้าของฉันเพราะอากาศเย็นมาก ผมมองข้ามทุกอย่างในจักรยานของฉันเพื่อให้แน่ใจว่ามีความปลอดภัย มันดูดีดังนั้นฉันคิดกับตัวเอง"ไม่มีอะไรนี่ไป."คุณสามารถพยายามที่จะต่อต้านในขณะที่คุณลง แต่ pedals ของคุณจะเริ่มหมุนออกเพื่อที่คุณต้องทำมากลื่นไถลเพื่อควบคุมความเร็วของคุณ เป็นฉันระเบิดลงด้านข้างของฉันผ่านจุดสูงสุด roadie ในทางของเขาขึ้นอีก เขายิ้มอย่างเป็นกันเองแล้วก็สองครั้งต้องใช้เวลาฉันได้ขี่ตระหนักถึงความคงที่และให้ความจริงออกมา"พระเจ้าเหี้ย!"ฉันกลัวสวยหลังจากที่ผมได้รอบสองคมชัดจะเปลี่ยนผมรู้ว่าผมมีความชำนาญในการจัดการเชื้อสายนี้ แต่ฉัน freaking ออกคิด"จะทำอย่างไรถ้าห่วงโซ่ของฉันได้ที่ pop ออกหรือรองเท้าของฉัน unclipped ขวาก่อนเปิดใหญ่?"จากนั้นผมได้รับการฟุ้งซ่านโดยบางสิ่งบางอย่างขึ้นหัว กวางหยุดอยู่ตรงหน้ารถภิกษา มันเลวทรามที่สุด, กวางน่าสงสารที่ผมเคยเห็นและฉันก็สามารถชะลอตัวลงพอที่จะถ่ายภาพขณะที่ผมขี่โดย

อนิจจา, ฉันทำมันลงมาปิดภูเขามีชีวิตอยู่และมียางมากน้อยในยางของฉันฉันพบกับ Nikol และไบรอันลงในไอดาโฮสปริงและเราได้พร้อมที่จะหัวลงถนนบิตก่อนวันที่ได้ทำ

Day 29- Silverthorne, CO

โพสต์ : 31 สิงหาคม 2010 โดยจอนและ nikolในโคโลราโด

วันนี้เป็นวันที่เราได้รับกังวลเกี่ยวกับวันสุดท้ายที่เราจะต้องหันหน้าไปทางLoveland Pass มีออกเส้นทางจักรยานของเมืองที่จะไปถึงถนนด้านหน้าขวาก่อนที่จะผ่านคือ ปีนจะเริ่มต้นทันทีที่คุณออกจากจอร์จทาวน์, คดเคี้ยวผ่านเส้นทางป่าอย่างหนาแน่นและสวยงาม ทางสุดท้ายให้พวกเราออกมาที่ฐานของผ่านการใส่เราที่ 10,800 ฟุต

เราเห็นเข้าสู่ระบบการทำเครื่องหมายเริ่มต้นของการผ่านการอ่าน"ครั้งที่ 4ไมล์" นี้เป็นช่วงเวลาการตัดสินใจ เราได้พยายามส่งผ่านซึ่งมีแทบไหล่ทั้งขึ้นหรือลงคะแนนได้ถึง 10% และมากมายเหลือเฟือของรถบรรทุกเรือบรรทุกขนาดใหญ่ที่ไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ในอุโมงค์ Eisenhower? สำหรับน่าจะเป็นครั้งแรกในการเดินทางทั้งหมดให้เราวิ่งตรงไปที่ด้านของความระมัดระวัง ขาจอนเพิ่งจะสามารถดำเนินการของเขาจากการปีนขึ้นภูเขา อีแวนส์วันก่อนและฉันเพิ่งจะทำงานได้เหนือ 10,00 ฟุตและฉันถูกกลัวของการดำเนินการปิดถนนโดยรถบรรทุกของเรือขนส่ง เราทำเครื่องหมายลงนั่งที่ฐาน, และสิ้นสุดการเดินทางไปพูดคุยกับชาวโคโลราโดชื่อ Kevin (ที่เปิดออกมาเป็นขี่จักรยานเสือภูเขามืออาชีพ / ลงเนินแข่ง) เกี่ยวกับการออกแรงทางกายภาพรุนแรงในสถานที่ที่สูงระดับความสูง มันช่วยบรรเทาความภาคภูมิใจของเราได้รับบาดเจ็บจากการไม่ได้ทำผ่าน, และยังช่วยให้เราบิตส่วนที่เหลืออีก ยังคงมี Vail Pass พยายามหลังจากทั้งหมด Kevin ลดลงเราลงที่ Arapahoe Basin, และเราขี่ส่วนที่เหลือของทางเข้าKeystone

เราแขวนรอบ ๆ รีสอร์ทสำหรับนิด ๆ หน่อย ๆ , ไม่ทราบการบำรุงรักษาน้อยบนจักรยานของเราและดูเป็นงานฤดูหนาว จอนต้องการที่จะพาฉันไปที่ Dillon Dam Brewery เมืองถัดไปได้ใน Silverthorne ดังนั้นเราจึงได้เอาออกไปในทิศทางที่สำหรับรับประทานอาหารกลางวันช้า

เราสิ้นสุดการเข้าพักในคืนนั้นใน Silverthorne แทนการกดปุ่มบนเพื่อทองแดงและพบสนามเด็กเล่นอีกครั้งเพื่อให้ค่ายที่ เมฆกำลังหาค่าใช้จ่ายในการคุกคามและเราหวังว่าพวกเขาจะผ่านไปและฝนตกที่อื่นเราไม่ว่าโชคดี แต่อุปกรณ์สนามเด็กเล่นได้งานที่ดีมากในการปกป้องเราจากที่สุดของมัน หวังว่าหลักของเราคือการที่เราจะทำให้มันออกเช้าวันถัดไปโดยไม่ต้องมีฝนตกมากเกินไปและความคิดของสิ่งที่เราจะต้องเผชิญกับเช้าวันถัดไปหลับไปคืน

Day 30- Glenwood Springs, CO

โพสต์ : 31 สิงหาคม 2010 โดยจอนและ nikolในโคโลราโด

โชคไม่ได้ที่ด้านซ้ายของเราตอนเช้าเรา Silverthorne สีเทา, หยิมๆ,และเย็นเราก็จัดออก Vail Pass หวังว่าจะไม่เรียบเกินไปในทางลง - อย่างน้อยเราก็มีเส้นทางจักรยานและอาจอยู่ห่างจากการจราจรถ้ามีอะไรผิดพลา

พวกเราออก Silverthorne และหัวสำหรับทองแดงที่เราจะเริ่มปีนขึ้นไปผ่านทองแดงเป็นเพียงวิธีการขึ้นและเราผ่าน Frisco ก่อนการเดินทางทั้งหมดของเมืองรีสอร์ทเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ร่วมกันในกลุ่มเล็ก ๆ เพื่อให้มันเป็นเพียงแค่ฮอปและข้ามจากเมืองหนึ่งไปยังอีก ครั้งหนึ่งในเมืองเราที่เปลี่ยนมาเป็นเกียร์ฝนและพลิกล้อของเราก่อนที่จะมุ่งออกและพบคู่เก่าจากเท็กซัสที่ถูกออกในโคโลราโดสำหรับฤดูร้อน ที่พวกเขาทำผ่านเช่นกันและเราได้พูดคุยและปิดพร้อมกับพวกเขาในระหว่างทาง จากด้านทองแดงก็เพียง 5 กิโลเมตรเพื่อการประชุมสุดยอดของบัตรซึ่งตั้งอยู่ที่10,600 + มันยังคงโรยปิดและขณะที่เราทำทางของเราขึ้น แต่ก็รู้สึกว่าง่ายกว่าที่อื่น ๆ ที่เรามี biked ผ่าน (สำหรับฉันอย่างน้อย) เนื่องจากเส้นทางจักรยาน ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ด้านข้างของเส้นทางทั้งสามารถปิดวงเงิน-, สัตว์ป่าที่มีการป้องกันพื้นที่ มันเป็นอย่างสวยแม้ว่าเราพลาดบานwildflower สำหรับฤดูร้อน

ทำให้มันไปด้านบนหลังเล็กน้อยและเอาคนที่มีชีวิตเล็ก ๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนล้อของเรากลับไปรอบ ๆ เพื่อ 15t ที่ด้านบนสุดของผ่านฉันมั่นใจJon หยุดพักกับฉันสำหรับบางผ่อนคลายโคโลราโดเนื่องจากมันเป็นไปได้เป็นหนึ่งในครั้งสุดท้ายที่เราจะเป็นเช่นระดับความสูง (ผมอยากจะทำมันที่ด้านบน ของ Loveland ซึ่งเห็นได้ชัดไม่ได้เกิดขึ้น)

ประมาณ 15 นาทีในโคตรดวงอาทิตย์จนทำให้ลักษณะของ ประมาณ 5 นาทีหลังจากนั้นฉันตระหนักฉันได้มีความสนุกสนานมากขึ้นกว่าที่ฉันได้เคยมีการทำอะไรสักอย่างที่เคย ฉันได้รับการ mulling กว่าว่าฉันจะอธิบายถึงประสบการณ์ของผู้มาลงผ่าน แต่ฉันยังคงเป็นส่วนใหญ่ที่สูญเสียคำพูดที่เหมาะสม มีช่วงเวลาที่คุณรู้สึกถูกระงับในพื้นที่เชิงเขาจะหายไปทันทีลงไปทางซ้าย, เส้นทางทอดยาวออกก่อนที่คุณและมีความรวดเร็ว breakneck คุณเข้าใกล้สิ่งที่รู้สึกเหมือนขอบของแผ่นดิน ผมรู้สึกถึงความแรงของฉันจะกลับมาเป็นระดับความสูงลดลงอย่างรวดเร็วและอากาศอบอุ่นและหนา รถบรรทุกมีการรวบรวมข้อมูลขึ้นภูเขาบนถนนทางขวาของผมและด้วยรอยยิ้มบ้าฉันหัวเราะและโบกมือและเร่งลง,ลื่นไถลเป็น wove ทางเข้าและออกจากพื้นที่ป่ากับเปลี่ยนกิ๊บและหยดคมขณะที่เราเข้าหาฐานที่เราเริ่มเห็นนักปั่นจักรยานอื่น ๆ , bikers ภูเขาและRoadies ทำให้ยาว, หนักขี่ขึ้นไปด้านบน พวกเขาเช่นกันที่ประสงค์ที่จะได้รับการตอบแทนด้วยความตื่นเต้นในการเร่งกลับลงจากภูเขามันเริ่มกดฉันว่าเป็นฉันรู้ว่าเรามีการเข้าใกล้ไปที่ด้านล่าง ฉันไม่เคยอยากให้มันจบมันเป็นเพียงเพื่อให้คำด่าสวยและน่าทึ่ง ผมจะพูดแบบนี้ -มีลงโคตร brakeless ถ้าผมเคยมีโอกาสที่จะทำมันอีกครั้งที่ฉันจะเลือกที่จะทำแบบเดียวกับที่ มันเป็นอย่างสนุกสนานมากเกินไป

ในที่สุดเราก็มาถึงจุดสิ้นสุดของผ่าน, และขี่เป็น Vail นักขี่จักรยานภูเขาผ่านเราขณะที่เราลอกออกมาจากเกียร์ฝนของเราและเขานำเราไปที่ร้านจักรยานเพื่อที่เราจะได้รับจักรยานของเราสะอาดขึ้นและกลุ่มของเรา lubed มันนี่ที่เราเปลี่ยนยางครั้งแรกของเราระหว่างภูเขา อีแวนส์และผ่าน, Jon ได้สวมใส่ในที่สุดผ่านยางด้านหลังของเขา เป็นอย่างมากเบาและราคาตามบัญชีสิ่งที่น้อยลงรวมทั้งไม่ต้องทำอีแวนส์, ยางของฉันจะยังคงแข็งแกร่ง

เป็นกฏหมายของเมอร์ฟีจะมีมันทันทีที่เราได้รับสิ่งที่เราทำความสะอาดและมีพร้อมที่จะไปก็เริ่มมีฝนตกอีกครั้ง มันไม่ได้ไม่ดีและขณะที่น้ำฝนได้ไม่กินเวลานานมากก่อนหน้านี้เราก็ตัดสินใจที่จะผลักดันในการผ่านเราทำให้มันเกี่ยวกับเท่าที่ยิปซั่มเมื่อทุกอย่างฉับพลันสภาพอากาศเปิดน่ารังเกียจอย่างไม่น่าเชื่อ ฝนเริ่มการขว้างปาเราและมันก็หนาวเล็ก ๆ จะลดลงเข็มเหมือนถูกขับดันในร่างกายของเราด้วยความเร็วสูงอย่างไม่น่าเชื่อแน่นอนมันเป็นพายุที่เจ็บปวดที่สุดที่ฉันเคยในและสิ่งที่เราสามารถทำได้คือพยายามที่จะผลักดันวิธีการของเราออกจากหุบเขาไปบนฟากฟ้าเบากว่าที่เราจะได้เห็นต่อไปลงที่ถนน สุดท้ายเราทำให้มันออกมาจากฝนและเข้าหาหัวทางสำหรับจักรยานทาง Glenwood Canyon

มันเป็นความโชคดีของเราที่เราจะได้เห็นสองเหยียดสวยงามอย่างไม่น่าเชื่อของรัฐโคโลราโดในหนึ่งวันและได้ประดิษฐ์ขึ้นสำหรับชน - เตะที่เราได้รับจากพายุ Glenwood Canyon อธิบายมักจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งทอดยาวสวยงามมากที่สุดและสวยงามของทางหลวงในสหรัฐอเมริกา แต่ความหมายที่ดูเหมือนว่าจะมาจากคนที่ส่วนใหญ่ขับรถผ่านมัน งดงามและสวยงามไม่แข็งแรงพอคำเพื่ออธิบายประสบการณ์การรับชมกำแพงหน้าผายิงตรงขึ้นและต่อพันฟุตกว่าคุณทั้งสองด้านและคุณขี่จักรยานไปตามแม่น้ำโคโลราโด

            ขณะที่เราเข้าหาอุโมงค์ในหุบเขาลึกและได้ถูกจัดเส้นทางรอบ ๆ เราสังเกตเห็นป้ายบอกว่าอุโมงค์ถูกปิดแม้จะมีสายยาวของรถที่รอคอยที่จะได้รับผ่าน ในอีกด้านหนึ่งที่เรารู้ว่าทำไม - มีมาร็อค / โคลนถล่มจากฝนและกรมทางหลวงมี snowplows พยายามที่จะล้างออกทางผู้คนไขว่, ห้อยออกในระหว่างรัฐเป็นอัตราการเข้าชมได้ที่หยุดนิ่งมันเป็นเย็นรู้ว่าวิธีการของเราเข้าเมืองได้อย่างสมบูรณ์ไม่มีข้อ จำกัด และการที่เราทำระยะทางที่มีการเปรียบเทียบกับสิ่งที่มากที่สุดของผู้ขับขี่รถยนต์ไปติดได้รับการขับรถในวันนั้น

ในที่สุดเราก็รีดเป็นเมืองขวาเป็นมันเริ่มเริ่มมืดและทำเส้นตรงสำหรับร้านขายสุราก่อนที่จะมุ่งลงไปที่ลับน้ำพุร้อน หลังจากเย็นวันที่เหน็ดเหนื่อยเปียก,, แช่ในส่วนตัวน้ำพุร้อนอันเงียบสงบในขณะที่การดื่มเบียร์เป็นว่าสิ่งที่ตัวผมต้องการจากฉัน เรายังรอฟังกลับจากคู่ที่เราได้รับการติดต่อผ่านทาง WarmShowers.org ซึ่งเป็นเว็บไซต์ที่ทำให้ tourersและไพร่พลในการติดต่อกับแต่ละอื่น ๆ

เราแขวนออกที่สปริงเป็นเวลานาน, ดูดวงอาทิตย์ลงมาและเพิ่มขึ้นดวงจันทร์ โคโลราโดได้สูงมากและวิ่งด้วยความเร็วมากและดวงจันทร์สว่างglittered ปิดน้ำในขณะที่เราแช่และ lounged ในน้ำพุร้อน เป็นสิทธิในฐานะที่เราคิดว่ามันเป็นเวลาที่จะได้รับถือของครอบครัวของเราขู่เมฆปรากฏอีกครั้งและเราเห็นการลดน้ำหนักที่มาจากล่องเราได้ออกและมุ่งหน้ากลับไปยังถนนสายหลักสำหรับอาหารบางขวาขณะที่น้ำฝนลงมาบนพวกเราอีกครั้ง เราขี่ขึ้นไปที่บ้านของครอบครัวของเราและเป็นธรรมได้อย่างรวดเร็วเกิดข้อผิดพลาดออกเป็น 92กิโลเมตรได้ทำมันเป็นวันที่ยาวนานโดยไม่ต้องฝน

Day 33- Moab, UT

ตื่นขึ้นในเช้าวันถัดไปคือที่น่าตื่นเต้นสำหรับสองเหตุผล - เราจะข้ามเส้นของรัฐอื่นและเราจะทำศตวรรษที่จริง เราไม่ได้มีทางเลือกทั้งในเรื่อง - Fruita เป็นเมืองสุดท้ายที่เราจะสามารถหยุดในการให้บริการจนกว่าจะถึงโมอับและเข้าถึงมันเท่านั้นลบ 11 จาก 102กิโลเมตรเราจะขี่ในวันนั้น

เราเอาออกผ่าน Fruita, ต่อไปนี้สิ่งที่ปรากฏจะเดินทางกลับถึงเมืองที่พยายามจะเข้าถึง I - 70 (มันก็หันไปเป็นทางหลวง 50/US 6)เราผ่านป้ายบอกว่ามีการเข้าถึงไปยังทางหลวงสายหลักไม่แต่อาการเหล่านั้นจะมี"โคโลราโด Bikeways"โลโก้ซึ่งมักจะแสดงให้เห็นว่าเส้นทางคือแปลกใจแปลกใจที่เหมาะสำหรับการเดินทางและจักรยานเป็นทางเลือกให้ถนนสายหลัก หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง แต่เราเริ่มคำถามความถูกต้องของที่คิดว่าเป็นพวกเราทำอะไรแต่ผ่านฟาร์มปศุสัตว์ที่ดินพร้อมบ้านที่เติบโตต่อไปและต่อไประหว่างคุณภาพของถนนลดลงทุกกิโลเมตรต่อสายรัฐ ห่างไกลในระยะทางที่เราสามารถดูออกการเคลื่อนไหวของ semis บนถนน แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นสัญญาณของการที่เราในที่สุดจะติดต่อกลับไปยัง I - 70 ใด ๆ

ในบางจุดที่เราพบโคของเรายามแรกและลงนามแจ้งเราว่าเราตอนนี้ในช่วงเปิด

เราหยุดสักสองสามนาที, ถ่ายในสภาพแวดล้อมที่ ผมรู้สึกแปลกประหลาดน้อยที่จ้องมองที่ไม่รู้จักจบชนบทรอบ ๆ ตัวการในความรู้สึกของการเป็น 100% ในกลางไม่มีที่ไหนเลย ผมแปลกใจว่าถ้าเราได้ผ่านเส้นรัฐยังถ้ามีแม้จะเป็นเครื่องหมายของมัน

เราไม่สามารถอยู่นานเกินไป แต่; อบในเต็มบนดวงอาทิตย์ช่วงบ่ายจะเป็นเช่นเดียวกับที่เหนื่อยไม่หยุดเลยและเราได้เอาออกลงที่ถนนอีกครั้ง หลังจากที่ห่างอื่น ๆ อีกมากมายและฝาครอบโคคู่มากขึ้นเราก็มาเมื่ออุนสาวรีย์สีขาวขนาดเล็กปกคลุมด้วย Graffiti และรอยกระสุนเรามาถึงบรรทัดสุดท้ายของรัฐและการจัดการเพื่อปรับทิศทางตัวเรานิด ๆ หน่อย ๆ

เกือบจะในทันทีเมื่อข้ามถนนสายรัฐหันมาอึเด็ดขาด ถนนเป็นที่ทิ้งกระจุยกระจายกับก้อนหินขนาดใหญ่หลวมกรวดและหลุมบ่อได้ถึงหลายนิ้วลึกส่วนที่ยังคงมีความตื่นตัวค่อนข้างขรุขระจากเก่า, งานชิปแรงประทับตราลงที่ดูเหมือนว่าไม่มีใครมีความพยายามในการซ่อมใน 20 ปีที่ ส่วนนี้ของทางหลวงหมายเลข 50 สายทางตะวันตกของรัฐในขณะที่ประมาณหนึ่งในห้าตราบเท่าที่ทอดยาวไปทางทิศตะวันออกรู้สึกเหนื่อยมากไกลกว่าระยะทางที่เราได้ครอบคลุมเพียงแค่ ในที่สุดถนนมาสิ้นสุดทันทีทันใดที่ประชุมสำรองกับ I - 70 เรา hopped ในระหว่างรัฐกับความกว้างของไหล่เรียบ, ยินดีที่จะออกจากเดิม 50 เบื้องหลัง เราทำเวลามากในการยืดของทางหลวงนี้จะมีเพียงการคู่ของตัวแบ่งท้องฟ้ามีการเติบโตเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ grayer และ grayer เป็นวันผ่าน, และเราก็เริ่มเห็นพายุไกล มีความกลัวการขี่ผ่านพายุควรแซงเราไม่เป็นอย่างที่เราได้เห็นสัญญาณไม่มีของฟ้าผ่าและเราก็ไม่อยู่ในภูเขา เข้าสู่ระบบของซิสโก้เปิดออกในที่สุดมาเป็นมุมมอง, ซึ่งหมายความว่าเราจะออก I - 70 และถนนผ่านทะเลทรายเปิดต่อเมืองที่มีประชากรหกที่ได้รับการระบุไว้ในคู่มือการเดินทางเป็นเมืองผี หรือเพื่อให้ชั่วโมงหลังจากที่เรามาถึงตรงกลางของมัน : ช่องเปิดที่มี shacks เสื่อมกับ caved ในหลังคา, rusted, รถที่ถูกทิ้งและเครื่องมือทางการเกษตรที่เกินกว่าที่ปลูกโดยพืช, ลมเป่าคมแปรงและฝุ่นละออง, วิปปิ้งในหมู่ detritus แม้จะมีหลักฐานการดำรงอยู่ของมนุษย์ในอดีตที่นี่, ซิสโก้รู้สึกสูญเสียมากยิ่งขึ้นและคนเดียวกว่าช่วงเปิดเรามี traversed ก่อนหน้านี้ในวันนั้น เราวิ่งออกจากขวาน้ำรอบเวลานี้ แต่เรารู้ว่าเราจะมีการประชุมกับโคโลราโดเร็ว ๆ นี้และมียาเม็ดทำน้ำให้บริสุทธิ์ ท้องฟ้าเป็นสีเทาและมีอากาศเย็นด้วยการเป็นฝนย้ายใกล้ชิด เราวางตรงกลางถนนและผ่อนคลายเป็นบางครั้ง หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมงเรา suddely ได้ยินเสียงของยานพาหนะที่ใกล้และเพื่อโชคลาภของเรามันเปิดออกมาเป็นลูกเรือล่องแพ พวกเขาให้เราเติมน้ำของเราและเราปรารถนาดีหรือเพื่อให้ชั่วโมงหลังจากที่อื่นในที่สุดเราก็มาเปิดปิดการ Castle Valley

Jon, ถูกมากสูงกว่าผมจัดการได้รับเกียร์ Exchange และสติกเกอร์ Spokizโยนขึ้นไปบนป้ายถนน เรา snapped รูปจากนั้นเอาออกให้เสร็จสิ้นยืดล่าสุด ภูมิก็ยังไม่แสดงสัญญาณของการเปลี่ยนแปลงและฉันก็เริ่มสงสัยว่าเป็นเรื่องใหญ่เกี่ยวกับโมอับ

ขณะที่เราทำทางของเราลง 128 และได้พบกับแม่น้ำสำรอง,ฝนจับสุดท้ายขึ้นกับเรานิด ๆ หน่อย ๆ มันเป็นแสงที่ดีและฝักบัวอาบน้ำทำความเย็นในช่วงฤดูร้อนลงมาในช่วงเวลาที่ไม่บ่อยนักรอบค่อยๆกลายเป็นมากขึ้นและน่าสนใจมากขึ้นจนในที่สุดเราก็ล้อมรอบด้วยกำแพงสีแดงหุบเขาของเรา แม้จะมีหญ้าสีเขียวและสีฟ้าก็รู้สึกว่ามีน้อยคนต่างด้าว แห้งแล้งส่วนใหญ่เป็นหมันแดงอุดมไปด้วยสิ่งสกปรก,หน้าผาสูงตระหง่านใบหน้า, boulders ขนาดของช้างแถวถนนภูมิทัศน์เริ่มที่จะใช้ใน Martian รู้สึก ในที่สุดแคนยอนเปิดรับสมัครและวิวทิวทัศน์อันงดงามที่เราได้รับบาง